Zanim dziecko postawi pierwsze samodzielne kroki, jego układ kostny wykona gigantyczną pracę. Przystosuje się do podnoszenia stosunkowo ciężkiej główki, czołgania, siedzenia, raczkowania i ostatecznie chodzenia. Na każde z tych czynności przyjdzie odpowiedni czas, gdyż kręgosłup nie znosi pośpiechu, za to uwielbia bycie w ciągłym ruchu. Wdrażając dobre nawyki już od pierwszych miesięcy życia, masz szansę uchronić dziecko przed wadami postawy.

Pierwsze trzy lata – dlaczego są tak ważne w rozwoju dziecka? 

W pierwszych trzech latach życia układ kostny ma nie lada wyzwanie do wykonania. Tempo rozwoju dziecka w tym czasie jest ogromne, gdyż już w pierwszym roku życia maluszek zazwyczaj potraja swoją masę! Kości muszą nie tylko ją utrzymać, ale także przystosować się do nowych czynności, powodujących obciążenia.

Raczkowanie, siadanie i pierwsze kroki to prawdziwy Rollercoaster dla układu kostnego dziecka. Aby go wspomóc, niezbędna będzie dieta bogata w wapń, oraz stały dostęp do światła słonecznego, które przyczynia się do utrzymania prawidłowego poziomu witaminy D, tak ważnej dla metabolizmu tkanki kostnej.

Jak podnosić noworodka?

Osoby, które nie miały wcześniej do czynienia z noworodkami, zazwyczaj obawiają się podnoszenia, a nawet przytulenia maluszka. Ważne, aby przez pierwsze cztery miesiące główka i ciało było ułożone w jednej osi, gdyż to czas, kiedy mięśnie dziecka są jeszcze zbyt słabe. Ważne, aby nie podnosić dziecka zbyt gwałtownie, warto wcześniej je dotknąć, aby nie przestraszyć malca. Taka sama delikatność powinna obowiązywać się przy odkładaniu dziecka, gdzie główka powinna być zawsze wyżej niż reszta ciała. 

Pozycja we śnie, a kręgosłup. 

Niemowlęta, które nie potrafią się jeszcze przekręcać na bok, powinny być zawsze układane w pozycji na plecach, która jest uważana za najbardziej niebezpieczną, nie tylko dla maluszków, ale także dla osób dorosłych. Leżenie na brzuszku również polecamy, ale tylko wtedy gdy dziecko nie śpi. To świetne ćwiczenie, ułatwiające zdobycie umiejętności podnoszenia główki, podpierania się na rączkach i wzmacniania mięśni grzbietu. Spanie na boku, jeśli dziecko nie ma problemów z bioderkami także jest zalecane, jednak należy pamiętać o regularnej zmianie strony.

Nic na siłę!

Rodzice często obawiają się, że ich dzieci zdobywają niektóre umiejętności zbyt wolno lub zbyt wcześnie. Oczywiście, jeśli występuje choć cień wątpliwości, czy maluszek rozwija się prawidłowo, należy skonsultować to ze specjalistą. Warto jednak mieć świadomość, że różnice w osiąganiu nowych umiejętności: siedzenia, raczkowania czy chodzenia mogą wynosić kilka miesięcy. Stawianie na nóżkach dziecka, którego kościec i stopy nie są jeszcze na to gotowe mogą mieć zły wpływ na rozwój dziecka, obciążając stawy biodrowe i wyginając odcinek lędźwiowy kręgosłupa. Pierwsze kroki poprzedzone wspinaniem się, raczkowaniem i czołganiem to najlepszy sposób na naukę chodzenia.

Przygotuj mu tylko odpowiednią przestrzeń, a wszystkie próby samodzielnego chodzenia nagradzaj!

Pierwsze kroki a dziecięce buty

Najlepiej pierwsze kroki stawia się na bosaka lub w antypoślizgowych skarpetach. Befado zaleca, aby zakładać buciki, gdy dziecko już samodzielnie potrafi chodzić, aby nie ograniczać kośćca stópek, które mogą mieć trudności z prawidłowym formowaniem. W pierwszych latach życia dziecka, szczególną uwagę zwracaj na wygodę i to, czy dziecięce buty mają odpowiednie certyfikaty. To oznacza, że dobro dziecka zostało wzięte pod uwagę już na etapie projektowania, a to dużo ważniejsze niż sezonowe trendy!